Sprężyny zaworowe
Dokładna kontrola sprężyn zaworowych wymaga użycia specjalnego narzędzia pomiarowego. Jeśli go nie ma, możesz wykonać następujące czynności:
Porównaj zdjętą sprężynę z nową. Jeśli stara sprężyna jest krótsza od nowej, oznacza to, że jest zużyta i należy ją wymienić wraz z resztą.
Umieść sprężyny na płaskiej powierzchni (szkło) cewki wciśnięte. Przymocuj kwadrat do sprężyny i zmierz odległość od górnej krawędzi sprężyny do kwadratu. Jeśli jest większy niż 2,0 mm, oznacza to, że sprężyna jest niedopuszczalnie wygięta i należy ją wymienić.
Umieść sprężyny na płaskiej powierzchni (szkło) cewki wciśnięte. Przymocuj kwadrat do sprężyny i zmierz odległość od górnej krawędzi sprężyny do kwadratu. Jeśli jest większy niż 2,0 mm, oznacza to, że sprężyna jest niedopuszczalnie wygięta i należy ją wymienić.
Prowadnice zaworów
Wyczyść prowadnice zaworów szmatką nasączoną benzyną lub acetonem. Po oczyszczeniu włożyć odpowiedni zawór w otwory.
Przymocuj wskaźnik do płaszczyzny łączenia głowicy bloku za pomocą specjalnego klipsa (Ryż. 46). Wysuń zawór z tulei, aż koniec trzpienia zaworu schowa się w otworze w tulei.
Poruszając zaworem w kierunku prostopadłym do osi trzpienia zaworu, dokonaj odczytów czujnika. Jeśli przekraczają 1,0 mm dla zaworów ssących i 1,3 mm dla zaworów wydechowych, należy wymienić tuleje.
Przed wymianą tulei należy ocenić ogólny stan głowicy bloku. Głowica z małymi pęknięciami między gniazdami zaworów (Ryż. 47) lub między gniazdem zaworu a pierwszym gwintem w otworze świecy zapłonowej można ponownie użyć lub zeszlifować, jeśli pęknięcia nie są szersze niż 0,5 mm. Rozmiar «A» po naprawie szlifowanie (Ryż. 48) nie może być mniejsza niż 135,6 mm.
Uwaga! Jeśli wkładka zaworowa została wymieniona, gniazda zaworów muszą zostać obrobione.
Przed wypchnięciem tulei prowadzącej z głowicy bloku należy sprawdzić, czy na jej końcu znajduje się kołnierz podtrzymujący (patrz strzałka na ryc. 45). Tuleja z kołnierzem jest wyciskana od strony komory spalania, a bez kołnierza - od strony wałka rozrządu. Stara tuleja prowadząca jest wyciskana za pomocą pręta o odpowiedniej średnicy. Aby ułatwić pracę, możesz ogrzać głowę. Pręt musi kończyć się cieńszym trzonkiem, który wkłada się w otwór w tulei.
Wraz z wymianą tulei prowadzących należy również wymienić zawory. Gniazda zaworów wymagają przeszlifowania.
Nasmaruj nowe tuleje dużą ilością oleju i wciśnij je w zimną głowicę od strony wałka rozrządu, aż kołnierz wspornika znajdzie się na poziomie płaszczyzny licowania głowicy bloku. Nie można dalej wcisnąć, ponieważ kołnierz można odciąć.
Po dociśnięciu rozwieramy otwory tulei za pomocą specjalnego rozwiertaka «10-215» (Ryż. 49). Otwory na tuleje zaworów wlotowych i wylotowych należy rozwiercić do rozmiaru 8,0 mm. W takim przypadku zachowany zostanie znormalizowany luz między tuleją a zaworem.
Gniazda zaworowe
Jeśli łożysko wałka rozrządu jest zużyte, możesz użyć przebudowanej głowicy bloku. W takim przypadku przygotowanie gniazda zaworu nie jest wymagane.
Sprawdź zużycie gniazda na każdym zaworze. Niewielkie zużycie powierzchni można skorygować za pomocą frezu stożkowego 45°. Mocno zużyte siedzenia należy przeszlifować. Wartości parametrów geometrycznych gniazd zaworów pokazano na ryc. 50 i 51. Konstrukcja gniazd zaworów w silnikach gaźnikowych i silnikach z wtryskiem paliwa jest taka sama. Należy zwrócić uwagę, aby faza robocza nie była zbyt głęboko w korpusie głowicy bloczka. Aby to zweryfikować, musisz wykonać następujące czynności:
- włożyć zawór do tulei prowadzącej, dociskając grzybek zaworu do gniazda w obszarze fazowania;
- zmierzyć odległość «A» (Ryż. 52) między końcem trzpienia zaworu a górną płaszczyzną łączenia (patrz ryc. 50, 51) głowice bloków.
- określić dopuszczalną głębokość zaworu (oznaczony jako «B» na ryc. 50 i 51), na podstawie wartości zmierzonej odległości «A» oraz fakt, że minimalna odległość od końca trzonka zaworu do górnej płaszczyzny współpracującej głowicy bloku wynosi 35,8 mm dla zaworu dolotowego i 36,1 mm dla zaworu wydechowego.
Podczas przetwarzania należy przestrzegać następujących zaleceń.
Podczas wymiany prowadnic zaworów należy obrobić gniazda zaworów, co odbywa się w następujący sposób. Rzeczywista powierzchnia obręczy jest obrabiana frezem pod kątem 30° (zawór wlotowy) lub 45° (Zawór wydechowy), a następnie formowana jest pożądana szerokość pasa roboczego (2,2 mm) dzięki obróbce górnej części frezem 45° (zawór wlotowy) lub 30° (Zawór wydechowy) a dno frezem 60° (tylko dla zaworów wlotowych).
Po przetworzeniu sfazowań roboczych gniazd zawory należy do nich zeszlifować. W tym celu należy pokryć powierzchnię gniazda pastą do docierania zmieszaną z olejem silnikowym i włożyć zawór na miejsce, smarując jego trzpień olejem silnikowym. Zamocuj narzędzie docierające do zaworu i obróć zawór w obu kierunkach (Ryż. 53), lekko dociskając zawór do gniazda. Pracę na początkowym etapie można ułatwić, obracając zawór za pomocą wiertła. Zakończ docieranie używając tylko czystego oleju silnikowego.
Po zakończeniu docierania usuń pastę i wyczyść wszystkie powierzchnie. Sprawdzić powierzchnię gniazda i gniazda zaworu. Na obu powierzchniach powinien znajdować się ciągły nieprzezroczysty pierścień o szerokości równej szerokości skosu roboczego.
Na skosie roboczym zaworu wykonaj kilka znaków w kółku ołówkiem na około 1 mm. Włóż zawór do tulei i wepchnij go do gniazda. Lekko naciskając na zawór, obróć go o 90°.
Wyjmij zawór i upewnij się, że ślady ołówka na pasku roboczym zniknęły. Rozpocznij montaż głowicy. W przeciwnym razie należy kontynuować obróbkę współpracujących powierzchni iw ostateczności zainstalować nową lub odnowioną głowicę cylindrów.
Zawory
Drobne uszkodzenia powierzchni czołowej zaworu można usunąć, docierając zaworem do gniazda, jak opisano wcześniej.
Sprawdź zużycie zaworu (Ryż. 55), biorąc pod uwagę różnice między zaworami dolotowymi i wydechowymi. Zawory z dużym zużyciem należy wymienić.
Jeśli na końcu trzpienia zaworu pojawią się ślady zużycia, można go zeszlifować pamiętając, że warstwa usuniętego metalu nie powinna przekraczać 0,5 mm.
Dyski zaworów nie mogą być szlifowane. Uszkodzone zawory można tylko szlifować lub wymieniać na nowe.
Głowica cylindra
Dokładnie oczyść współpracujące powierzchnie głowicy bloku i bloku silnika, a następnie sprawdź, czy głowica bloku nie jest zdeformowana. Aby to zrobić, umieść specjalną szynę na płaszczyźnie łączenia głowicy bloku, jak pokazano na ryc. 54 i za pomocą szczelinomierzy określić stopień wypaczenia głowicy bloku wzdłuż, w poprzek i wzdłuż przekątnych płaszczyzny łączenia. Jeśli szczelina jest niewiele większa niż 0,10 mm, wówczas głowicę należy poddać szlifowaniu. Przy dużej nierówności powierzchni wymagana jest obowiązkowa wymiana głowicy. Po szlifowaniu wysokość głowicy bloku nie powinna być mniejsza niż 135,6 mm. Miejsce pomiaru wysokości głowicy bloku pokazano na rysunku 48.
Wał rozrządczy
Wałek rozrządu jest oznaczony w określony sposób, pokazany na rysunku 56, w zależności od typu silnika:
- w silniku gaźnikowym «HZ» wałek rozrządu nie jest oznaczony;
- w silniku gaźnikowym «MN» i wpisz «NU» wałek rozrządu ma odlewany pasek między krzywkami pierwszego cylindra, o większej średnicy niż szyjka łożyska, pokazana na rys. 56 list «D»;
- w silniku z układem wtryskowym wałek rozrządu ma dwa odlewane paski między krzywkami pierwszego cylindra, oznaczone na ryc. 56 literą «W», ale na tym wale nie ma krzywki «Z» do napędzania pompy paliwa.
Zamontuj zewnętrzne czopy wałków rozrządu na dwóch pryzmatach umieszczonych na płytce pomiarowej lub zaciśnij je w środkach na tokarce (ryż 57). Przymocuj wskaźnik do środkowej szyjki trzonka. Powoli obracając wałek rozrządu, odczytaj wskaźnik. Jeśli odczyty przekraczają 0,10 mm, wałek jest zdeformowany i należy go wymienić. Sprawdź wał pod kątem widocznych wad.
W celu sprawdzenia luzu promieniowego w łożyskach wału należy użyć skalibrowanego drutu z tworzywa sztucznego «Plasligage».
Kontrolę należy przeprowadzić bez instalowania popychaczy w następujący sposób:
Wyczyść pokrywy i łoże wałka rozrządu i zamontuj wał na miejscu.
Połóż kawałek skalibrowanego drutu wzdłuż osi wału na każdym czopie łożyska wału i zamontuj pokrywy łożysk zgodnie z ich numerami (patrz ryc. 42). Równomiernie dokręcić nakrętki mocujące pokrywę, zaczynając od środka w kierunku krawędzi, z siłą 6 Nm, a następnie dokręcić je o kolejne 90°. Wałka rozrządu nie można wówczas obracać.
Odkręcić nakrętki mocujące pokrywy łożysk w odwrotnej kolejności i zdjąć pokrywy. Porównaj szerokość skalibrowanych segmentów drutu z istniejącym szablonem linijki. Jeśli luz w jakimkolwiek łożysku przekroczy 0,10 mm, to granica zużycia łożyska i wałka rozrządu została osiągnięta, co będzie wymagało wymiany wału, a często także głowicy cylindrów.
Aby określić luz osiowy, konieczne jest zamontowanie wałka rozrządu w głowicy bloku (bez popychaczy) i zabezpieczyć pokrywą łożyska środkowego. Umieść głowicę bloku na płaskiej powierzchni i po zamocowaniu wskaźnika z przodu głowicy bloku, (Ryż. 58) przesuwać wał wzdłuż osi. Luz osiowy nie może przekraczać 0,15 mm. Wyższa wartość wskazuje na zużycie powierzchni oporowej pokrywy łożyska.
Komentarze gości