A) koło zamachowe 10;
B) tarcza sprzęgła 11;
V) wzmacniacz sprzęgła;
G) łożysko zwalniające sprzęgło 3;
D) tuleja prowadząca i łożysko oporowe;
mi) widły zwalniające sprzęgło dźwignią 5;
I) linka sprzęgła;
H) pedały sprzęgła.
Ryż. 5.1. Schemat działania sprzęgła - (rozwiązanie sprzed 1985 roku)
1 - pierścień wzmacniający; 2 - pierścień sprężysty; 3 - zwolnij sprzęgło sprzęgła; 4 - tuleja prowadząca; 5 wideł przełączanych i sprężyna talerzowa; 7 - nit mocujący; 8 - obudowa docisku sprzęgła; 9 - okładziny cierne 10-koło zamachowe; 11 - tarcza sprzęgła; 12 - wałek sprzęgła; 12 - śruby mocujące koło zamachowe.
Głównym elementem zespołu sprzęgła jest tarcza sprzęgła. Przenosi on napęd z koła zamachowego silnika na wałek sprzęgła skrzyni biegów. Tarcza sprzęgła składa się z piasty z wewnętrznym sworzniem, obrotowego amortyzatora oraz okładzin ciernych. Piasta jest połączona z klockami za pomocą obrotowego amortyzatora i sprężyn, które pochłaniają ostre uderzenia momentu obrotowego.
Amortyzator wahadłowy składa się z pierścieni ciernych. które poruszając się względem siebie tłumią drgania sprężyn amortyzujących. Pozostałe elementy służą do płynnego połączenia silnika ze skrzynią biegów w celu przeniesienia napędu na koła samochodu. Najnowsze rozwiązania zespołu sprzęgła zapewniają coraz większą niezawodność i łatwość obsługi tego zespołu.
W pojazdach VW stosowane są dwa rozwiązania obwodów sprzęgła. Te dwa rozwiązania wykorzystują sprężynę talerzową jako element uruchamiający. Sprężyna talerzowa ma najlepszą charakterystykę, co prowadzi do tego, że siła generowana przez skok pedału sprzęgła jest znacznie mniejsza. Daje to efekt większego komfortu sterowania sprzęgłem przy takim samym momencie obrotowym przenoszonym przez sprzęgło. Pierwszym wymienionym rozwiązaniem jest typowy system pokazany na rysunku (Ryż. 5.1)
Po zwolnieniu pedału sprzęgła sprężyna talerzowa 6 przez pierścień dociskowy 1 dociska tarczę sprzęgła 11 do koła zamachowego. Pokazano to na dole rysunku 5.1. Moment obrotowy przenoszony jest z koła zamachowego poprzez okładziny cierne 9 i tarczę sprzęgła na wałek sprzęgła 12 skrzyni biegów. Gdy kierowca wciśnie pedał sprzęgła, łożysko wyciskowe 3 zostanie przesunięte wzdłuż tulei 4 za pomocą widełek zwalniających.
Położenie łożyska oporowego po wciśnięciu pedału sprzęgła jest widoczne u góry rysunku 5.1.
Gdy łożysko oporowe przesuwa się w kierunku sprężyny talerzowej, wewnętrzna strona sprężyny talerzowej jest wygięta. Ponieważ tarcza sprężyny jest przymocowana do obudowy wzmacniacza 8 za pomocą nitów 7, po wygięciu wewnętrznej części sprężyny jej zewnętrzna część jest wyginana w przeciwnym kierunku, wyciągając pierścień wzmacniający 1. Po pociągnięciu pierścienia wzmacniającego koło zamachowe obraca się swobodnie, nie przenosząc momentu obrotowego na wałek sprzęgła. Drugie rozwiązanie, pokazane na rysunku, zawiera podobne elementy ułożone nieco inaczej (Ryż. 5.2).
Ryż. 5.2. Elementy sprzęgła
1 - śruba mocująca wzmacniacz sprzęgła; 2 - sprężyny tłumika drgań podczas obracania; 3 - śruba mocująca koło zamachowe; 4 czopy wału korbowego; 5 - wzmacniacz sprzęgła; 6 - pierścień wzmacniający, 7 - sprężyna talerzowa; 8 - podkładka; 9 - wyłączenie dysku; 10 - pierścień sprężysty; 11 - tarcza sprzęgła; 12 - koło zamachowe; 13 - popychacz sprzęgła.
Wzmacniacz sprzęgła 5 jest przykręcony do czopów wału korbowego 4 za pomocą śrub 1 i podkładki 8. Koło zamachowe 12 jest przymocowane do obudowy wspomagania sprzęgła 5. W tym układzie koło zamachowe jest przykręcone do czopów wału korbowego, a obudowa wspomagania jest przykręcona do koła zamachowego.
Drugą zasadniczą różnicą jest zastosowanie popychacza umieszczonego w podcięciu wałka sprzęgła.
Łożysko wyciskowe i widełki wyciskowe są umieszczone w tylnej obudowie skrzyni biegów. Po naciśnięciu pedału sprzęgła 5 linka sprzęgła 1 obraca dźwignię sprzęgła (Ryż. 5.4)
Ryż. 5.4. Zewnętrzny system zwalniania sprzęgła - 084
1 - obudowa skrzyni biegów; 2 - sprężyna napinająca; 3 - dźwignia wyłączania; 4 - linka sprzęgła; 5 - ramię pedału sprzęgła; 6 - koniec metalowej osłony kabla; 7 - podkładka mocująca; 8 - przejść; 9 - ograniczniki skoku pedału; 10 - korpus sworznia pedału; 11 - schowek na sworzeń królewski; 12 - blaszana przegroda silnika; 13 pedał sprzęgła; 14 - wspornik kabla; 15 - tuleja centrująca; 16 - przeciwnakrętka; 17 - nakrętka regulacyjna; 18 - miejsce do regulacji długości linki.
Na osi dźwigni wewnątrz skrzyni biegów osadzone jest ramię, które porusza łożyskiem oporowym. Łożysko oporowe przeciska się przez popychacz 13 na tarczy przełączającej (Ryż. 5.2).
Tarcza przełączająca ugina sprężynę tarczy, która podobnie jak w pierwszym rozwiązaniu odciąga pierścień dociskowy 6 i zwalnia tarczę sprzęgła. Transmisja napędu zostaje przerwana. Tarcza przełączająca jest przymocowana do sprężyny talerzowej za pomocą pierścienia sprężynowego 10.
Komentarze gości