System stabilizacji kontroluje dynamikę samochodu w ekstremalnych warunkach, na przykład podczas pokonywania zakrętów z dużą prędkością. Ryzyko dryfowania lub poślizgu samochodu jest znacznie zmniejszone we wszystkich możliwych warunkach nawierzchni.
Zwykle system stabilizacji jest zawsze włączony. Tylko w niektórych wyjątkowych przypadkach, gdy pożądane jest poślizg kół, zaleca się wyłączenie systemu.
Działanie elektronicznego systemu stabilizacji
Elektroniczny system stabilizacji integruje system zapobiegający blokowaniu się kół podczas hamowania i oba systemy kontroli trakcji. Oprócz informacji, które są niezbędne dla tych systemów, jednostka sterująca elektronicznego systemu stabilizacji potrzebuje dodatkowych danych, które są dostarczane przez bardzo czułe czujniki. Mierzona jest prędkość ruchu nadwozia wokół pionowej osi pojazdu, wielkość przyspieszeń w płaszczyźnie poprzecznej, ciśnienie w układzie napędowym hamulca oraz kąt obrotu kół kierowanych.
Na podstawie kąta skrętu kół i prędkości pojazdu określany jest kierunek, w którym zamierza się poruszać kierowca, i na bieżąco porównywany z rzeczywistym zachowaniem pojazdu. Jeśli te czynniki są niespójne, gdy samochód zaczyna dryfować lub wpadać w poślizg, system stabilizacji automatycznie hamuje określone koło.
Dzięki siłom, które powstają podczas hamowania żądanego koła, samochód powraca do stanu stabilności dynamicznej. Gdy samochód jest nadsterowny (chęć wpadnięcia w poślizg z tyłu samochodu) hamowanie dotyczy przedniego koła, które znajduje się poza zakrętem, w przypadku podsterowności (chęć wyburzenia przodu samochodu poza zakrętem) tylne koło wewnętrzne jest hamowane.
Komentarze gości